دیابت یکی از چالشهای بزرگ سلامت عمومی در سراسر جهان به شمار میرود که به دلیل نرخ بالای ابتلا و عوارض مرتبط با آن – که میتواند تمامی قسمتهای بدن را درگیر کند – توجه بسیاری از متخصصان حوزه های مختلف پزشکی را به خود جلب کردهاست. پیش از این و در مقالات قبلی، آموختیم که، هایپرگلایسمی که به وضعیت قند خون بالاتر از حد نرمال اطلاق میشود، میتواند با مکانیسمهای گوناگون در نهایت منجر به آسیب به قلب، عروق خونی، کلیهها، چشمها و اعصاب و در موارد شدید منجر به ناتوانیهای جدی و حتی مرگ شود.
مدیریت دیابت اغلب شامل تغییرات در سبک زندگی، مصرف داروهای کاهشدهنده قند خون، و کنترل دقیق قند خون از طریق رژیم غذایی و فعالیت بدنی است. با این حال، مطالعات جدید نشان دادهاند که فاکتورهایی فراتر از درمانهای معمول میتوانند به کنترل بهتر دیابت کمک کنند. یکی از این عوامل، بهداشت دهان و دندان است که به طور فزایندهای مورد توجه قرار گرفته است. در این نوشتار، تاثیر بهداشت دهان و دندان را روی دیابت، بررسی میکنیم.
آیا ارتباطی بین بیماریهای دهانی و دیابت وجود دارد؟
ارتباط میان دیابت و بیماریهای دهانی بهویژه بیماریهای لثه و دو طرفه بودن این ارتباط به خوبی در مطالعات علمی ثابت شده است. دیابت خطر ابتلا به بیماریهای لثه را افزایش میدهد، و التهاب ناشی از بیماریهای لثه میتواند کنترل قند خون را دشوار کند و مقاومت به انسولین را تقویت کند. این ارتباط دوطرفه به این معناست که عدم توجه به یکی از این دو حوزه میتواند چرخهای معیوب ایجاد کند که مدیریت بیماری را پیچیدهتر سازد. به طور کلی:
- افزایش قند خون میتواند محیطی مساعد برای رشد باکتریها و قارچها در دهان ایجاد کند. این وضعیت ممکن است به پوسیدگی دندان، خشکی دهان و عفونتهای قارچی مانند کاندیدیاز دهانی منجر شود.
- کاهش قدرت ترمیم بافتها در بیماران دیابتی ممکن است فرآیند درمان زخمهای دهانی یا التهاب لثه را کندتر کند.
- تشدید مقاومت به انسولین: التهاب ناشی از بیماریهای دهانی به طور مستقیم با کاهش حساسیت به انسولین و افزایش سطح قند خون مرتبط است.
- التهاب سیستمیک: بیماریهای لثه مانند پریودنتیت باعث آزاد شدن مواد التهابی از جمله سایتوکاینها در خون میشود که میتواند مقاومت به انسولین را تشدید کند.
- ورود باکتریها به جریان خون: آسیب به لثه و بافتهای پشتیبان دندان میتواند ورود باکتریهای دهانی به سیستم گردش خون را تسهیل کند. این باکتریها ممکن است به دیواره عروق آسیب برسانند و فرآیندهای التهابی را در بدن تقویت کنند.
- ورود باکتریها به جریان خون: آسیب به لثه و بافتهای پشتیبان دندان میتواند ورود باکتریهای دهانی به سیستم گردش خون را تسهیل کند. این باکتریها ممکن است به دیواره عروق آسیب برسانند و فرآیندهای التهابی را در بدن تقویت کنند.
مکانیسم های دیگری که باعث ارتباط قند خون و بهداشت دهان هستند عبارتند از:

1. التهاب سیستمیک و مقاومت به انسولین
باکتریهای دهانی، میتوانند پاسخهای ایمنی بدن را فعال کرده و باعث ترشح مواد التهابی شوند. این مواد التهابی میتوانند بر عملکرد انسولین تأثیر منفی بگذارند و مقاومت به انسولین را تقویت کنند.
2. اثر میکروبیوم دهانی بر سیستمیک بدن
تغییر در تعادل میکروبیوم دهان میتواند باعث رشد باکتریهای مضر شود که به طور غیرمستقیم از طریق التهاب یا به طور مستقیم با تولید سموم، قند خون را تحت تأثیر قرار میدهند.
3. نقش خشکی دهان
دیابت اغلب باعث کاهش ترشح بزاق میشود که این امر میتواند باعث خشکی دهان، افزایش پوسیدگی دندان و تشدید بیماریدیابت اغلب باعث کاهش ترشح بزاق میشود که این امر میتواند باعث خشکی دهان، افزایش پوسیدگی دندان و تشدید بیماریهای لثه شود.
مطالعات اخیر درباره بهداشت دهان و کنترل قند خون

اهمیت مسواک زدن مکرر در کاهش قند خون
مسواک زدن منظم میتواند از تجمع پلاک میکروبی و رشد باکتریهای مضر جلوگیری کند. مطالعات نشان دادهاند که افرادی که دندانهای خود را حداقل سه بار در روز مسواک میزنند، سطح قند خون پایینتری نسبت به افرادی که کمتر مسواک میزنند، دارند.
شواهد کلیدی:
- مطالعهای در ژاپن نشان داد که مسواک زدن کمتر از سه بار در روز، خطر ابتلا به دیابت را تا 1.6 برابر افزایش میدهد.
- در بیماران دیابتی، مسواک زدن مکرر به کنترل بهتر قند خون کمک کرده و عوارض بیماری را کاهش داده است.
مزایای توجه به بهداشت دهان و دندان برای بیماران دیابتی
توجه به سلامت دهان و دندان میتواند تأثیرات مثبتی بر مدیریت دیابت داشته باشد:
- کاهش التهاب: پیشگیری و درمان بیماریهای لثه باعث کاهش بار التهابی بدن میشود.
- بهبود کیفیت زندگی: کاهش مشکلات دهانی مانند درد لثه یا پوسیدگی دندان، زندگی روزمره بیماران را تسهیل میکند.
- پیشگیری از عوارض ثانویه: کنترل بهتر قند خون از عوارض جدی مانند آسیب کلیوی و قلبی پیشگیری میکند.
توصیهها برای بهبود سلامت دهان در بیماران دیابتی
آموزش به بیماران: افزایش آگاهی بیماران درباره ارتباط میان دیابت و سلامت دهان و دندان.
رعایت بهداشت دهان: مسواک زدن حداقل سه بار در روز و استفاده از نخ دندان.
معاینات منظم دندانپزشکی: مراجعه به دندانپزشک حداقل هر شش ماه یک بار برای پیشگیری از مشکلات احتمالی.
تغییرات سبک زندگی: مصرف غذاهای سالم و محدود کردن قندهای ساده که میتوانند هم برای دهان و هم برای دیابت مضر باشند.
در آخر، به این نکات توجه کنید!
ارتباط پیچیده و دوطرفه میان دیابت و بهداشت دهان و دندان نیازمند توجه جدی در مدیریت دیابت است. بیماریهای دهانی میتوانند کنترل قند خون را دشوار کنند، در حالی که دیابت میتواند شدت این بیماریها را افزایش دهد. شواهد علمی نشان میدهند که رعایت بهداشت دهان، بهویژه مسواک زدن منظم، میتواند به عنوان یک راهکار مؤثر برای کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت مطرح شود.
با توجه به این ارتباط نزدیک، گنجاندن معاینات منظم دهان و دندان در برنامه درمانی بیماران دیابتی و همکاری بین پزشکان و دندانپزشکان میتواند به بهبود مدیریت این بیماری کمک کند.
علی مردانی
11 بهمن 1403عالی